W dobie płynnej nowoczesności teksty i praktyki kultury audiowizualnej stanowią integralną część fragmentarycznej oraz niestabilnej rzeczywistości, służąc równocześnie za lustro, w którym ta się przegląda. W rezultacie można założyć, że kultura audiowizualna staje się swego rodzaju mapą wielopłaszczyznowych przemian: społecznych, politycznych, historycznych bądź artystycznych, które są diagnozowane w poszczególnych artykułach.  Te stanowią albo miniaturowe kompendia wiedzy, rodzaj repetytoriów poświęconych wybranym zagadnieniom i ujmującym je w sposób przeglądowy oraz syntetyczny, albo wnikliwe studia przypadku. Numer składa się z dwóch działów: Pejzaże filmowe i medialne oraz Varia. W pierwszym mapowana jest przede wszydtkim przestrzeń (krajobrazy azjatyckie) oraz aspekty temporalne wybranych zjawisk filmowych i medialnych. W drugiej części oglądowi poddana zostaje choćby literatura.